Mema.

Wait! Hold up!

Kaya pala ako gumawa ng blog na ganito, eh para maging freestyle din sya… Ala brain diarrhea kumbaga…

hehehe, sorry, hindi lang ako sanay sa Mema-post lang…  Pero, an dami kong gustong i post, hindi ko alam kung saan ko sisimulan…

Nagpunta ako ng Pampanga last weekend, naki farmville lang sandali…

Nagswimming sa Cavite…

Nagkasakit ng pansamantagal…

Nag-aaral ng watercolor painting… at inasar asar nang kaonte ang isang kaibigang nagpi feeling maging photographer slash sanguine (iniisip ko ding baguhin ang background ng page na to.)

Nag-iisip na magpost tungkol maraming bagay, kaso. tinatamad ako.

Kase, medyo magulo ang isip ko ngayon.  At kapag nakapag post ako, kailangan bang something na worth commenting?… o basta lang na makapag post, kesohodang langawin?…  (Siyempre fan pa rin ako ng good literature, kahit na sabihin nating blog lang to at hindi project sa thesis, nor port folio para tanggapin ka sa work mo, neither to impress yung ibang bloggers.)

Nakahanap na rin pala ako ng mga bagong sets nga acquaintances, hopefully, makahanap ako ng bagong close na kaibigan.

May inaabangan akong album ngayun… All Things Bright and Beautiful – Owl City yep! naurong ung release date nila from May 17 to June 14… 😦 hindi ko alam kung bakit… Pero atat na akong idownload ang buong album nila…

May mga previews na, pero yung ibang songs meron nang full track… ahahaha!!! pero mas masarap idownload sa i tune kapag buo na… (choices ko sa mga nasa youtube yung Galaxies, at ung Original ng Alligator Sky…yung preview ng How Became a Sea ay isang the best din!) And yes! may disclaimer yung album na yun, may pagka Christian ung ibang content ng songs nila… hmmn…

But anyway, kahit saang aspect naman, the best ang mga tracks ng Owl City, suitable siya sa iba’t ibang klaseng audience, at meron silang ibang klase sounds, sa mga hindi pa nakikinig, try ninyo! 😀 hahaha!!!

Hala?… naging Album review na toh?! ahahaha!!! just want to share, yung mga insights ko.  Hope to post something better next time!  Thank you anyway sa pagbabasa…

The title reminds me of that poem that we used to recite during elementary days…